Transporte de membrana

En bioloxía celular denomínase transporte de membrana o conxunto de mecanismos que regulan o paso de solutos, como ións e pequenas moléculas, a través das membranas celulares, é dicir, de bicapas lipídicas que inclúen proteínas. Dita propiedade débese á selectividade de membrana, unha característica das membranas celulares que lles permite actuar como axentes de separación específica de substancias quimicamente distintas, posibilitando a permeabilidade de certas substancias, pero non a doutras.^[1]

Os movementos de case todos os solutos a través da membrana están mediados por proteínas transportadoras de membrana, máis ou menos especializadas no transporte de moléculas concretas. Como a diversidade e fisioloxía das distintas células dun organismo está relacionada en grande medida coa súa capacidade de captar determinados elementos externos, postúlase que debe existir un conxunto de proteínas transportadoras específico para cada tipo celular e para cada momento fisiolóxico;^[1] dita expresión diferencial está regulada por medio da transcrición diferencial dos xenes que codifican esas proteínas e da súa tradución, é dicir, por mecanismos xenético-moleculares, mais tamén pola bioloxía celular: ditas proteínas poden requirir unha activación mediada por rutas de sinalización celular, activación a nivel bioquímico ou, mesmo, de localización en vesículas do citoplasma.^[2]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Lodish; et al. (2005). Buenos Aires: Médica Panamericana, ed. Biología celular y molecular. ISBN 950-06-1974-3. 
2. ↑ Alberts; et al. (2004). Barcelona: Omega, ed. Biología molecular de la célula. ISBN 54-282-1351-8.